Wspomnienia, ks Augustyn Błażej Urban, SAC. Nie tylko sługa, ale przyjaciel Pana Boga…
1,05 zł
Autor/Redaktor:
Urban Augustyn Błażej
ISBN: 978-83-7126-250-0
Rok wydania: Opole 2009
Cena: 1.05 PLN
Liczba stron: 129
Uwagi: Tekst wybrała, do druku przygotowała, przedmową i przypisami opatrzyła Wanda Musialik
Opis
Urodzony w Chrościcach ks. Augustyn Błażej Urban spisał swoje wspomnienia w zamyśle wspierania swoim świadectwem procesu formacji kleryków pallotyńskich. Pochodził z rodziny gospodarskiej, której liczni członkowie również wstąpili do stanu duchownego. Kształcony w środowisku pallotynów w Polsce i za granicą, wykazywał się doskonałą znajomością języka polskiego. Początkowo został nauczycielem w Kietrzu, potem proboszczem w Czechach, skąd trafił do Branic w 1940 r., gdzie oprócz posługi duszpasterskiej pełnił także obowiązki dyrektora zakładu dla psychicznie chorych w najtrudniejszym czasie prześladowań niepełnosprawnych ze strony nazistów. Związał się także z takimi miejscowościami jak Boboluszki, Błyszczyki, Ząbkowice Śląskie czy Chełmno nad Wisłą. Powierzono mu m.in. funkcję dyrektora Szensztackiego Ruchu Apostolskiego w Polsce. Zmarł w 1989 r. We wspomnieniach zawarł żywy obraz przeżyć z dzieciństwa, nowicjatu, obu wojen światowych, kiedy to niejednokrotnie wskutek swej postawy sprzeciwu wobec hitlerowców mógł stracić życie, a także czasów powojennych.
Informacje dodatkowe
Rok wydania |
---|
Projekt
Szukaj książek
Tego dnia w roku…
- 1946 – otwarto Państwowe Muzeum Zamkowe w Pszczynie
- 1957 – z inicjatywy Opolskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk utworzono w Opolu Instytut Śląski, pierwszym przewodniczącym Rady Naukowej został profesor Stanisław Rospond, a dyrektorem Roman Lutman
- 1970 – w Opolu na placu Wolności został odsłonięty pomnik Bojownikom o Polskość Śląska Opolskiego (dawniej pomnik Bojownikom o Wolność Śląska Opolskiego), zaprojektowany przez Jana Borowczaka
- 1971 – w Opolu zmarł Alojzy Smolka (ur. 27 kwietnia 1907 r. w Raciborzu), działacz narodowy, społeczny i kulturalny, założyciel Polskiego Teatru Kukiełkowego działającego przy Związku Polaków w Niemczech, w czasie wojny aresztowany i osadzony w obozie w Buchenwaldzie, po wojnie pracował w opolskim teatrze dramatycznym, po powołaniu Teatru Lalek został kierownikiem artystycznym, jego imię nosi dziś Teatr Lalki i Aktora w Opolu