Historia rodziny Wawrzynków oraz nagrody im. Jana i Wojciecha Wawrzynków dostępna jest w formie wystawy pt. “Śląska Nagroda Braci Wawrzynków w Instytucie Śląskim”, zaprezentowanej po raz pierwszy podczas jubileuszu 30-lecia Nagrody 25 września 2021 r.
Początki nagrody sięgają roku 1991. Wtedy to z inicjatywy żony i syna Wojciecha Wawrzynka ustanowiony został fundusz nagrody im. Wojciecha Wawrzynka na najlepszą pracę magisterską poświęconą problematyce śląskiej. Przewodniczącym Kapituły nagrody został syn Wojciecha Wawrzynka – Marian Wawrzynek, który pełnił tę funkcję do roku 1997. Następnie przewodniczącym kapituły zostaje do 2012 r. mgr Roman Wawrzynek, który do 2017 roku pełnił funkcję przewodniczącego honorowego. Od 2013 r. przewodniczącym kapituły pozostaje Tadeusz Kania. W roku 2006 dokonano zmiany nazwy nagrody na „Nagroda im. Jana i Wojciecha Wawrzynków”, honorując w ten sposób dwóch braci zasłużonych dla przedwojennego ruchu polskiego na Górnym Śląsku. Sekretarzami kapituły byli kolejno: w l. 1991-1996 prof. dr hab. Wiesław Lesiuk, w l. 1997-2003 dr hab. Stanisław Senft i w l. 2004-2012 dr hab. Bogdan Cimała, w l. 2013-2014 dr Maciej Borkowski. Od roku 2014 funkcję sekretarza pełni mgr Leokadia Drożdż. Od roku 2013 nagroda objęta jest honorowym patronatem Marszałka Województwa Opolskiego.
W styczniu 1992 r. rozstrzygnięto pierwszą edycję nagrody. W pierwszej edycji konkursu brały udział prace magisterskie obronione w latach 1990-1991. Zwyciężczynią pierwszej edycji okazała się mgr Violetta Rezler-Wasielewska z Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Ogółem w l. 1991-2013 przyznano 27 nagród głównych. Wśród nagrodzonych przeważają absolwentki i absolwenci Uniwersytetu Opolskiego (21 nagród), pięciokrotnie nagrodę główną zdobywali absolwenci Uniwersytetu Wrocławskiego. Czterokrotnie – w latach 1993, 1996, 1997 i 2000 – kapituła zdecydowała się przyznać dwie równorzędnie pierwsze nagrody. Najczęściej nagradzanym promotorem był w historii nagrody prof. dr hab. Michał Lis (5 laureatów), przed prof. Anną Pobóg-Lenartowicz (3 laureatów) i prof. Markiem Masnykiem (również 3 laureatów). Dwojgu laureatom patronowała naukowo prof. Krystyna Kossakowska-Jarosz. Dwukrotnie – w latach 1993 i 1997 – nagrodzone zostały prace powstałe w języku niemieckim. Trzy nagrodzone prace (Bernarda Linka, Małgorzaty Bąk i Macieja Borkowskiego) zostały we fragmentach opublikowane na łamach periodyku naukowego „Studia Śląskie”.
W gronie 27 laureatów i laureatek znajdują się osoby, które obroniły już dysertacje doktorskie. Są to: V. Rezler-Wasielewska (laureatka z 1991), B. Linek (1992), J. Lüer (1993), A. Szymański (1994), M. Borkowski (1996), H. Czech (1996), A. Dawid (1998), H. Niestrój (1999), J. Banik (Zięba ; 2000), M. Walczak (2002) i W. Szwed (2005). Prace doktorskie obroniły także osoby, których prace wyróżniono – H. Duda (wyróżnienie w 2000), W. Dominiak (2002) i A. Grabowska (2007).
Do pobrania: jubileuszowa wystawa “Śląska Nagroda Braci Wawrzynków w Instytucie Śląskim” (PDF)
Projekt
Szukaj książek
Tego dnia w roku…
- 1892 – w Niwce (obecnie część Sosnowca) urodził się Ryszard Mańka (zm. 30 maja 1940 r. w Sachsenhausen lub Dachau w Niemczech), tworzył Polską Organizację Wojskową Górnego Śląska dla okręgu mysłowickiego, powstaniec śląski, dowódca baonu w trzech powstaniach, oficer Wojska Polskiego, uwięziony w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen lub Dachau, gdzie zmarł najprawdopodobniej 30 maja 1940 r.
- 1919 – na Górnym Śląsku władze niemieckie ogłosiły stan oblężenia, obowiązujący do 1 maja tego roku, w wyniku czego zniesiono nietykalność osobistą, a wojsko uzyskało prawo dokonywania rewizji i aresztowań polskich działaczy, zabroniono zwoływania polskich wieców i wprowadzono godzinę policyjną
- 1929 – w Jędrysku (obecnie część Kalet) urodził się Henryk Borek (zm. 6 grudnia 1986 r. w Opolu), językoznawca, w swych badaniach koncentrował się na nazewnictwie śląskim, historii języka polskiego, dialektologii, profesor Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu, współpracował z Instytutem Śląskim w Opolu
- 1942 – w KL Dachau zmarł ksiądz doktor Emil Szramek (ur. 29 września 1887 r. w Tworkowie k. Raciborza), błogosławiony i męczennik Kościoła katolickiego, prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku, przewodniczący Rady Muzealnej Muzeum Śląskiego w Katowicach, jeden z inicjatorów założenia Biblioteki Śląskiej, owocem jego wieloletniej pracy stała się książka, która po dzień dzisiejszy nie straciła na aktualności: Śląsk jako problem socjologiczny (1934), aresztowany w 1940 r., zamordowany przez Niemców w KL Dachau
- 1946 – w Cieszynie powstała Fabryka Zamków Błyskawicznych „Zampol”, największy w Polsce producent tego typu zamków, w okresie największego rozwoju (1975–1980) zatrudnionych było w zakładzie 1675 osób, został zamknięty w 1995 r.
- 1947 – w Opawie zmarł Joseph Martin Nathan (ur. 11 listopada 1867 r. w Tłustomostach k. Głubczyc), niemiecki duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy diecezji ołomunieckiej, założyciel Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej, budowniczy Zakładu Psychiatrycznego w Branicach, w 1908 r. nabył kompleks sanatoryjny Rochus (Rochusbad) w Nysie, w 1946 r. zostaje wysiedlony do Opawy, gdzie po kilku tygodniach umarł, w 2014 r. ciało biskupa Nathana zostało sprowadzone do Branic i tam pochowane