Wystawa „Wojciech Wawrzynek (1913–1965). Patron Nagrody za najlepsza pracę poświęconą tematyce śląskiej w Instytucie Śląskim”
Z okazji 60. rocznicy śmierci Wojciecha Wawrzynka – jednego z patronów Nagrody im. Jana i Wojciecha Wawrzynków za najlepszą pracę magisterską poświęconą dziejom politycznym, kulturze i problemom społecznym Śląska, organizowanej od ponad 30 lat w Instytucie Śląskim przygotowana została wystawa upamiętniająca tą postać.
Na ekspozycji można zobaczyć publikacje i materiały autorstwa Wojciecha Wawrzynka, znajdujące się w Bibliotece i Zbiorach Specjalnych Instytutu Śląskiego, ponadto dokumenty z konkursu o Nagrodę oraz fragmenty wystawy: „Śląska Nagroda Braci Wawrzynków w Instytucie Śląskim”, przygotowanej z okazji Jubileuszu 30-lecia Nagrody im. Jana i Wojciecha Wawrzynków.
Wojciech Wawrzynek (1913–1965) – urodził się Raciborzu, był działaczem Związku Polskiej Młodzieży Akademickiej w Niemczech. Ukończył gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Lublińcu. W latach 1932–1934 pracował w redakcjach „Dziennika Berlińskiego”, „Młodego Polaka w Niemczech”, „Narodu” oraz w berlińskim oddziale Polskiej Akademii Telegraficznej. Studiował na wydziałach ekonomicznym i dziennikarskim uniwersytetu w Berlinie, od 1934 r. kontynuował studia na uniwersytecie w Królewcu, pracując równolegle w redakcji „Gazety Olsztyńskiej”. W trakcie studiów był sekretarzem, a następnie prezesem Związku Akademików Polaków w Niemczech.
Aresztowany przez gestapo we wrześniu 1939 r., osadzony został w obozie koncentracyjnym Hohenbruch, gdzie był więziony do 1941 r. Pod koniec tegoż roku zwolniony z obozu, otrzymał powołanie do odbycia służby wojskowej w armii niemieckiej. W roku 1946 powrócił do kraju. Zatrudnił się w redakcji „Trybuny Robotniczej” i „Nowin Opolskich”, których był przez pewien czas redaktorem naczelnym. Równocześnie działał w Polskim Związku Zachodnim.
W listopadzie 1948 r. Wojciech Wawrzynek był pracownikiem Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie. Po powrocie do Opola, od 1 sierpnia 1960 do 8 stycznia 1965 r., pracował na stanowisku starszego redaktora Instytutu Śląskiego.
Fragmenty wystawy: „Śląska Nagroda Braci Wawrzynków w Instytucie Śląskim”
Wystawę można zobaczyć w siedzibie Instytutu Śląskiego w holu na III piętrze.
Przygotowała: Leokadia Drożdż, fot. Leokadia Drożdż
Projekty
Szukaj książek
Tego dnia w roku…
- 1867 – we Wrocławiu urodził się Max Glauer (zm. 27 sierpnia 1935 r. w Opolu), fotograf Opola i opolan, jego dom był miejscem spotkań lokalnej elity, miejscowych i przyjezdnych twórców, interesował się sportem, inicjator wzniesienia tzw. Domku Lodowego przy ul. Barlickiego w Opolu
- 1892 – w Cieszynie urodził się Włodzimierz Dąbrowski (zm. w 1942 r. w Auschwitz-Birkenau), polski prawnik, działacz niepodległościowy, powstaniec śląski, kierował pracami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Katowicach, szef Śląskiej Rady Adwokackiej, wicemarszałek Sejmu Śląskiego, autor książki Trzecie powstanie śląskie. Rok 1921 (1973), zginął w KL Auschwitz-Birkenau
- 1898 – w Tarnowskich Górach oddano do użytku ratusz miejski
- 1933 – w Rzeszowie urodził się Jerzy Grotowski (zm. 14 stycznia 1999 r. w Pontederze we Włoszech), aktor, reżyser, pedagog, twórca Teatru Laboratorium 13 Rzędów, Honorowy Obywatel Miasta Opola
- 1972 – w Opolu zmarł Szymon Koszyk (ur. 3 lipca 1891 r. w Opolu), powstaniec śląski, działacz społeczny i narodowy, 3 maja 1920 r. zorganizował w Opolu pochód, który skończył się starciem z niemieckimi bojówkami, komendant Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska na powiat opolski, dowódca I baonu opolskiego w III powstaniu śląskim, od 1945 r. burmistrz Głuchołaz, organizator Archiwum Miejskiego w Opolu
- 1993 – Korfantów otrzymał prawa miejskie